แล้วจะเข้าใจว่าทำไม ปรปักษ์ถึงยอมจำนน
สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
พอใจรักแล้ว ... เสี่ยวเฉียวชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ท่านโหวยอมทุกอย่าง
ทีไรเป็นอยากได้กันไปหมด พอ.ปากหนัก มาดเยอะ แค้นก็แค้นแต่ก็มีอารมณ์กับนอ.ตลอด พาร์ทรักยังไม่มากเท่าไร นอกจากอุ่นเตียงกันกรุบกริบ
: "A retreat about the battlefield orchestrated by Xiaoqiao's grandfather fourteen many years back resulted within the deaths look at this website of Wei household elders, igniting a bitter clan feud.
สนุกจนรู้สึกผิดที่ซื้อมาดองไว้ (ปกแบ๊วจนคิดว่าเนื้อเรื่องเป็นแนวกุ๊กกิ๊ก ใสๆ) ไปต่อยาวๆ จ้า
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
ปู่ของนางเอกกระทำการบางอย่างทำให้พ่อและพี่ชายของพระเอกต้องตายในสงคราม สองตระกูลจึงขัดแย้งรุนแรง แต่ย่าของพระเอกอยากสลายความแค้นนี้ ประกอบกับตระกูลนางเอกต้องการความช่วยเหลือทางการทหารจากพระเอก สองคนจึงต้องแต่งงานกันเพื่อเชื่อมไมตรี
ความสัมพันธ์ของพระเอก นางเอกยังไม่ชัดเจน นางเอกถือคติน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง ทำตามหน้าที่ รู้ว่าเกลียดตระกูลตัวเองอยู่ก็ไม่ไปเสนอหน้ามาก ทำตามหน้าที่เท่านั้น ส่วนพระเอก ตอนแรกคิดว่าแต่งมาเฉยๆจะไม่สนใจ แต่ความคิดเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เริ่มจากท่านย่าชอบ เห็นความเก่งของนางเอก ความคิดที่ฉลาดหลักแหลม และความงามที่ทุกคนชื่นชม จากที่ไม่สนใจก็เริ่มมอง เริ่มสนใจ เริ่มหึง เริ่มขัดใจที่ไม่ทำหน้าที่สารพัดล่ะ
ปล. เราชอบปกเก่ามากกว่าปกใหม่ซะอีก มันเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ละเล่มมากกว่าอ่ะ
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
สงสัยว่าเขาคือคู่แท้ที่ฟ้าลิขิตหรือไม่